Landgoed Loenen heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. Vanaf de 14e eeuw hebben diverse eigenaren al dan niet met hun eigen familie op het landgoed bewoond. Na meerdere verwoestingen in verschillende oorlogen en kruiend ijs op de Waal is vanaf 1825 het huidige landgoed Loenen ontstaan.
Bij de aanleg van de parkaanleg in landschapsstijl op landgoed Loenen is waarschijnlijk de Utrechtse landschapsarchitect Hendrik van Lunteren (1780-1848) betrokken. Er zijn geen documenten, kaarten, literatuur of contemporaine afbeeldingen bewaard gebleven die zijn betrokkenheid bewijzen maar specifieke onderdelen in de aanleg verraden zijn ‘handschrift’ als ontwerper van deze parkaanleg.
Hendrik van Lunteren werkte vanaf 1803 vanuit zijn kwekerij ’Flora’s Hof’ aan de voet van de Domtoren in de binnenstad van Utrecht. Zijn onderneming groeide in de loop der jaren uit tot een groot familiebedrijf genaamd ‘Kwekerij H. van Lunteren en zn’.
Het ontwerpen en aanleggen van tuinen en parken in landschapsstijl was een belangrijk onderdeel van de activiteiten van dit gerenommeerde bedrijf. Zijn parken hebben vaak een ongedwongen landelijke en natuurrijke sfeer, die bijvoorbeeld duidelijk afwijkt van de parkontwerpen van zijn tijdgenoot J.D. Zocher jr., wiens parken zijn te herkennen aan sterker gestileerde vloeiende lijnvoering in de wandelpaden en in de oevers van grootschalige waterpartijen. Hendrik van Lunteren werkte veel in provincies Utrecht en Gelderland en heeft verschillende parken in de Betuwe gemaakt, waarvan de aanleg van Huis te Brakel nog bestaat.
Ook het feit dat de familie Fabricius-Hooft op Utrecht was georiënteerd is een aanwijzing voor zijn betrokkenheid; Van Lunteren werkt veel voor ‘Utrechtse families’.
